خرید و دانلود فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوعبداللّه محمد بن سلامه قضاعی

فایل پاورپوینت فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوعبداللّه محمد بن سلامه قضاعی؛ راهکاری شایسته برای ارائه‌های موفق

اگر به‌دنبال یک فایل ارائه‌ی آماده با کیفیت بالا و طراحی حرفه‌ای هستید، فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوعبداللّه محمد بن سلامه قضاعی انتخابی مناسب برای شماست. این مجموعه شامل 38 اسلاید استاندارد و دقیق است که با هدف ارتقاء کیفیت ارائه‌های شما تهیه شده‌اند.

دلایل انتخاب فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوعبداللّه محمد بن سلامه قضاعی:

• طراحی ساختارمند و چشم‌نواز: هر اسلاید با دقت بالا و توجه به اصول طراحی گرافیکی تهیه شده است تا محتوای شما به‌خوبی دیده و درک شود.
• آمادگی کامل برای ارائه: نیازی به ویرایش مجدد نیست؛ فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوعبداللّه محمد بن سلامه قضاعی آماده‌ی استفاده در کلاس، جلسه یا کنفرانس است.
• سازگاری کامل با پاورپوینت: نمایش صحیح اسلایدها در تمامی نسخه‌های PowerPoint بدون بهم‌ریختگی یا مشکل ظاهری تضمین شده است.

تولید شده با رویکرد حرفه‌ای:

تمامی بخش‌های فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوعبداللّه محمد بن سلامه قضاعی با هدف ایجاد یک تجربه کاربری روان و بی‌نقص طراحی شده‌اند. جزئیات با دقت بالا تنظیم شده‌اند تا ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید.

توجه:

تنها نسخه رسمی فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوعبداللّه محمد بن سلامه قضاعی از کیفیت کامل برخوردار است. نسخه‌های غیرمجاز ممکن است شامل اشکالات طراحی باشند و توصیه نمی‌شود از آن‌ها استفاده شود.

با تهیه فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوعبداللّه محمد بن سلامه قضاعی، سطح ارائه‌های خود را ارتقاء دهید و مخاطبان خود را تحت تأثیر قرار دهید

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوعبداللّه محمد بن سلامه قضاعی :

منبع: محمد بن سلامه قضاعی

محمد بن سلامه قضاعی (م ۴۵۴ هـ.ق) فقیه و محدث برجسته شافعی بود.
وی در مصر، مکه و شام نزد بزرگان علم آموخت و خود نیز شاگردان زیادی تربیت کرد.
او از سوی خلفای فاطمی قاضی مصر شد و یک بار نیز به‌عنوان سفیر به روم رفت.
مهم‌ترین اثر ایشان شهاب الأخبار است که مجموعه‌ای از احادیث اخلاقی و حکمی بدون اسناد می‌باشد و برخی او را به‌خاطر محتوای آن، شیعه دانسته‌اند.
وی دارای آثار فراوانی در حدیث، تفسیر، تاریخ و فقه است.
او در سال ۴۵۴ (هجری قمری) در قاهره درگذشت.

فهرست مندرجات

1 – معرفی محمد بن سلامه قضاعی
2 – اساتید
3 – شاگردان
4 – آثار
5 – وفات
6 – پانویس
7 – منبع

1 – معرفی محمد بن سلامه قضاعی

ابوعبداللّه محمد بن سلامه بن جعفر قضاعی

[۱] سلفی‌، احمد بن‌ محمد، معجم السفر، ص۲۴۷.

[۲] ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۳، ص۴۳.

[۳] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، حسن المحاضره، ص۴۰۳.

[۴] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآه الجنان، ج۳، ص۵۸.

[۵] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۲.

[۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۳۶۹.

[۷] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۰۲.

[۸] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۲۳۰.

[۹] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسّرین، ج۲، ص۱۵۷.

[۱۰] بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ص۴۶۲.

[۱۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۲، ص۷۱.

[۱۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۴۶.

[۱۳] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۰، ص۴۲.

در علوم گوناگون از جمله حدیث، تفسیر و فقه مهارت یافت، ولی در فقه برجسته شد و از فقیهان شافعی گردید.

[۱۴] مقریزی، احمد بن علی، المقفی الکبیر، ج۵، ص۷۱۰.

[۱۵] ابن ماکولا، علی بن هبهالله، الاکمال، ج۷، ص۱۱۵.

[۱۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۰، ص۴۳.

[۱۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۴۶.

[۱۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۲، ص۷۱.

[۱۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ص۴۶۲.

[۲۰] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسّرین، ج۲، ص۱۵۷.

[۲۱] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۲۳۰.

[۲۲] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۰۲.

[۲۳] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۳۶۹.

[۲۴] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۲.

[۲۵] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآه الجنان، ج۳، ص۵۸.

[۲۶] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، حسن المحاضره، ص۴۰۳.

[۲۷] ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۳، ص۴۳.

این فقیه گرانمایه از طرف خلفای فاطمی به قضاوت مصر رسید.

[۲۸] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۰، ص۴۳.

[۲۹] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۴۶.

[۳۰] بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ص۴۶۲.

[۳۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۲، ص۷۱.

[۳۲] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسّرین، ج۲، ص۱۵۷.

[۳۳] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۲۳۰.

[۳۴] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۰۲.

[۳۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۳۶۹.

[۳۶] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۲.

[۳۷] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآه الجنان، ج۳، ص۵۸.

[۳۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، حسن المحاضره، ص۴۰۳.

[۳۹] ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۳، ص۴۳.

[۴۰] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۱۸۰.

او به عنوان سفیر مصر از طرف مستنصر با عباسی به روم رفت.

[۴۱] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۰، ص۴۳.

[۴۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۴۶.

[۴۳] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسّرین، ج۲، ص۱۵۸.

[۴۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۳۷۰.

[۴۵] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۲.

[۴۶] ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۱۸۱.

2 – اساتید

ابوعبداللّه در مورد اساتیدش چنان‌چه در منابع ذکر شده، او از استادان بسیاری استفاده کرده است، استادان مناطقی چون مصر، مکه و شام را ملاقات کرده و از آنان بهره برد.
ابومسلم محمد بن احمد کاتب، احمد بربال (ثرثال) از آن جمله‌اند.

[۴۷] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسّرین، ج۲، ص۱۵۷.

[۴۸] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۳۶۹.

[۴۹] سلفی‌، احمد بن‌ محمد، معجم السفر، ص۲۴۷.

3 – شاگردان

محمد بن سلامه آموخته‌های خویش را در اختیار طالبان علم قرار می‌داد.
محدثان مصر، عراق و مکه و دیگر شهرها نزد او آمده و از او بهره می‌بردند؛ چنان‌که سید فخرالدین شمبله بن محمد بن ابی هاشم، سهل اسفراینی

[۵۰] ابن عساکر، علی بن حسن، تهذیب تاریخ دمشق، ج۵۳، ص۱۶۷.

[۵۱] منتخب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۷۰.

و سهل بن بشر الأسفرائینیّ و ابن ماکولا از شاگردان او بودند.

[۵۲] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسّرین، ج۲، ص۱۵۸.

[۵۳] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۲۳۰.

[۵۴] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۰۳.

[۵۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۳۶۹.

[۵۶] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۲.

[۵۷] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآه الجنان، ج۳، ص۵۸.

[۵۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، حسن المحاضره، ص۴۰۴.

خطیب بغدادی نیز او را در شهر مکه ملاقات و از او استفاده کرد.

[۵۹] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۴، ص۵۱۶.

[۶۰] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسّرین، ج۲، ص۱۵۷.

[۶۱] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۲۳۰.

[۶۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۳۷۰.

[۶۳] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۲.

[۶۴] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآه الجنان، ج۳، ص۵۸.

[۶۵] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، حسن المحاضره، ص۴۰۳.

4 – آثار

ابوعبداللّه اثر قلمی