خرید و دانلود فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور

ارائه‌ی فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور شامل 104 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن فایل کامل و عالی پاورپوینت ابوزهیر اعور :

مقالات مرتبط: حارث بن عبدالله همدانی (مقاله‌دوم).

حارث ‌بن عبدالله همْدانی، تابعی کوفی و از اصحاب حضرت علی علیه‌السلام بود.

فهرست مندرجات

1 – مشخصات حارث بن عبدالله
2 – خطا در تطبق حارث اعور در منابع
3 – قبیله حارث
4 – قبیله همدان
5 – حارث از تابعین کوفه
6 – حارث ناقل احادیث ائمه
7 – حارث از اصحاب خاص امام علی
8 – ابراز محبت حارث به حضرت علی و پاسخ حضرت
9 – وثاقت حارث
10 – دیدگاه‌ها در مورد حارث
10.۱ – دیدگاه عامر بن شراحیل
10.۲ – دیدگاه ابن عبد البر
10.۳ – دیدگاه ذهبی
11 – درجه علمی حارث
12 – سخنان مبهم نقل شده از حارث از یادگیری قرآن
12.۱ – رفع ابهام از سخنان حارث
13 – کتاب و صحیفه حارث
14 – تعدّد روایات نقل شده از حارث در منابع
14.۱ – فهرست منابع حدیثی از روایات حارث
14.۲ – فهرست راویان حدیث از حارث
15 – مبارزات سیاسی حارث
16 – تاریخ درگذشت حارث
17 – وصیت حارث
18 – خاندان و فرزندان حارث
18.۱ – عبدالرحمان ‌بن حارث
18.۲ – سعید بن عمرو
18.۳ – حارث‌ بن محمدبن حارث
18.۴ – شیخ‌بهائی و پدر ایشان
19 – منابع جهت مطالعه
20 – پانویس
21 – منبع

1 – مشخصات حارث بن عبدالله

نَسَب کامل وی حارث ‌بن عبدالله‌بن کعب‌ بن اسدبن خالد (یخلُد)بن حوث است.

[۱] ابن سعد، ج۶، ص۱۶۸.

[۲] طبری، ص۶۶۲.

نام او را حرث نیز ضبط کرده‌اند.

[۳] ابن حنبل، مسندالامام احمدبن حنبل ج۱، ص۹۱.

[۴] ابن حنبل، مسندالامام احمدبن حنبل ج۱، ص۱۰۷.

[۵] ابن حنبل، مسندالامام احمدبن حنبل ج۱، ص۱۳۳.

[۶] ابن حنبل، مسندالامام احمدبن حنبل ج۱، ص۴۶۴.

[۷] محمدبن ادریس شافعی، الامّ ج۷، ص۱۴، که از حرث اعور نام برده اما او را مجهول خوانده است.

[۸] مسلم‌بن حجاج، کتاب الکنی، ص۱۱۶.

[۹] شوشتری، قاموس‌الرجال، ج۳، ص۱۱ـ۱۳.

در برخی منابع نام پدر وی عبید آمده است.

[۱۰] بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۷۳.

[۱۱] بخاری، التاریخ الصغیر، ج۱، ص۱۸۴.

[۱۲] ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج۳، ص۷۳.

کنیه حارث، ابوزهیر بود.

[۱۳] یحیی‌بن معین، تاریخ یحیی‌بن معین، روایه عباس‌بن محمدبن حاتم دوری ج۱، ص۲۱۸.

[۱۴] بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۷۳.

[۱۵] مسلم‌بن حجاج، کتاب الکنی، ص۱۱۶.

چون فقط یک چشم داشت به اَعوَر شهرت یافت.

[۱۶] سمعانی، ج۱، ص۱۹۲.

2 – خطا در تطبق حارث اعور در منابع

در منابع، گاه از حارث اعور، بدون ذکر نام پدرش، یاد شده که موجب گردیده است برخی رجالیان او را حارث‌ بن قیس، برخی حارث‌ بن عبدالله و برخی حارث ‌بن غیث بدانند، هر چند که به ظن قوی حارث اعور همان حارث‌ بن عبدالله اعور است.

[۱۷] عبدالله مامقانی، تنقیح‌المقال فی علم‌الرجال ج۱۷، ص۵۰ـ۶۰.

[۱۸] شوشتری، قاموس‌الرجال، ج۳، ص۱۳.

[۱۹] شوشتری، قاموس‌الرجال، ج۳، ص۴۷ـ۴۸.

[۲۰] علامه حلّی، خلاصه الاقوال فی معرفه الرجال ص۱۲۲۱۲۳.

[۲۱] تفرشی، نقدالرجال ج۱، ص۳۸۱.

[۲۲] تفرشی، نقدالرجال ج۱، ص۳۸۸ ۳۸۹.

[۲۳] عنایهالله قهپائی، مجمع‌الرجال ج۲، ص۶۸.

[۲۴] امین، ج۴، ص۳۰۱.

3 – قبیله حارث

حارث به شاخه حوث از قبیله هَمدان منسوب است.

[۲۵] ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر ج۲، ص۲۵۱.

[۲۶] ابن سعد، ج۶، ص۱۶۸.

[۲۷] طبری، ص۶۶۲.

[۲۸] شوشتری، قاموس‌الرجال، ج۳، ص۱۴.

[۲۹] بخاری، التاریخ الصغیر، ج۱، ص۱۸۴.

[۳۰] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۵، ص۲۴۵.

برخی نیز او را خارَفی( خارِفی )دانسته‌اند،

[۳۱] بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج۱، قسم۲، ص۲۷۳.

[۳۲] سمعانی، ج۲، ص۳۰۵.

[۳۳] ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج۳، ص۷۳.

[۳۴] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۵، ص۲۴۴.

که ظاهرآ تصحیف حوثی است

[۳۵] شوشتری، قاموس‌الرجال، ج۳، ص۱۱.

[۳۶] Hossein Modarressi Tabataba”i، Tradition and survival: a bibliographical survey of early shi`ite، ج۱، ص۴۵.

چه، خارف تیره دیگری از قبیله همدان است.

[۳۷] ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر ج۲، ص۲۵۱.

نسبت خارفی در برخی منابع رجالی شیعی به حالقی یا حالفی تصحیف شده است.

[۳۸] محمد بن حسن طوسی، رجال الطوسی ص۶۰.

[۳۹] خوئی، ج۴، ص۲۱۰.

مزّی

[۴۰] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۵، ص۲۴۵.

به خطا، از یحیی‌بن معین نقل کرده است که برخی اصل حارث را نه از همْدان بلکه از ایران می‌دانستند، زیرا در تاریخ یحیی‌ بن معین

[۴۱] یحیی ‌بن معین، تاریخ یحیی‌بن معین، روایه عباس‌بن محمدبن حاتم دوری ج۱، ص۳۵۹.

این مطلب درباره مُرّه همدانی گفته شده است. مدرسی طباطبائی

[۴۲] Hossein Modarressi Tabataba”i، Tradition and survival: a bibliographical survey of early shi`ite، ج۱، ص۴۵.

نیز، بر مبنای همین خطا، چنین نتیجه گرفته که ذکر حارث در کتاب تاریخ جرجان حمزهبن یوسف سهمی

[۴۳] حمزه بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان ص۲۰۰.

با نسبت جرجانی، تحریف نسب او (حوثی) بوده است.

4 – قبیله همدان

قبیله همدان از قبایل یمنی بودند که پس از تأسیس شهر کوفه در سال ۱۷ هجری به این شهر کوچانده شدند و در آنجا سکنا گزیدند؛

[۴۴] سمعانی، ج۵، ص۶۴۷.

[۴۵] علی سامی نشار، نشأه الفکر الفلسفی فی الاسلام، ج۳، ص۲۱۷.

ازاین‌رو، تا پیش از این زمان، اطلاعی از سوانح حیات حارث در اختیار نداریم.

5 – حارث از تابعین کوفه

ابن سعد

[۴۶] ابن سعد، ج۶، ص۱۶۸.

نام حارث را در طبقه نخست تابعین کوفه آورده است.

6 – حارث ناقل احادیث ائمه

حارث از امیر مؤمنان علی علیه‌السلام، عبدالله ‌بن مسعود و زیدبن ثابت حدیث نقل کرده است.

[۴۷] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۵، ص۲۴۵.

ابواسحاق سَبیعی همْدانی، ضحاک‌بن مزاحم، عامر شَعْبی، عطاءبن ابی‌رباح و سعیدبن عمرو (برادرزاده حارث) از او حدیث نقل کرده‌اند.

[۴۸] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۵، ص۲۴۵.

در منابع اهل سنت گفته شده است که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام از حارث اعور درباره احادیث پدرشان سؤال می‌کردند.

[۴۹] ابن سعد، ج۶، ص۱۶۸.

[۵۰] طبری، ص۶۶۲ـ۶۶۳.

[۵۱] ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج۳، ص۷۹.

[۵۲] حمزه بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان ص۵۵۹.

ابن شاذان

[۵۳] ابن شاذان، الایضاح ص۴۶۸۴۷۰.

به نقد این گزارش‌ها پرداخته است. به‌علاوه، طوسی

[۵۴] محمد بن حسن طوسی، رجال الطوسی ص۹۱-۹۴.

نام حارث را در میان اصحاب امام حسن علیه‌السلام نیز آورده است. در تفسیر فرات کوفی

[۵۵] فرات‌بن ابراهیم کوفی، تفسیر فرات الکوفی ص۵۶۳.

نیز روایتی از وی به نقل از امام حسین علیه‌السلام آمده است.

7 – حارث از اصحاب خاص امام علی

حارث از اصحاب خاص امام علی علیه‌السلام

[۵۶] احمدبن محمد برقی، کتاب الرجال ص۴.

[۵۷] محمد بن حسن طوسی، رجال الطوسی ص۶۰.

و از نخستین بیعت‌ کنندگان با وی در مدینه بوده

[۵۸] طبری، ص۶۶۲.

[۵۹] محمدبن محمدمفید، الجمل و النُصره لسید العتره فی حرب البصره ص۱۰۹.

و آن حضرت وی را در زمره ده یار معتمد خود برشمرده است.

[۶۰] ابن طاووس، کشف المَحَجَّه لثمره المُهْجَه ص۱۷۴.

ابن ‌قتیبه

[۶۱] ابن قتیبه، المعارف ص۶۲۴.

نیز نام حارث را در صدر اسامی شیعیان آورده است. از او به عنوان پرچمْدارِ (صاحب رایه) علی علیه‌السلام نیز یاد شده است.

[۶۲] حمزه بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان ص۲۰۰.

[۶۳] موفق‌بن احمد اخطب خوارزم، المناقب ص۸۹.

همچنین گفته‌اند که حضرت علی هنگام فرا خواندن لشکریان خود، از حارث می‌خواست که آنان را فرا بخواند.

[۶۴] نصربن مزاحم، وقعه صفّین ص۱۲۱.

[۶۵] نصربن مزاحم، وقعه صفّین ص۱۴۳.

[۶۶] احمدبن یحیی بلاذری، انساب الاشراف ج۲، ص۲۰۵.

[۶۷] احمدبن یحیی بلاذری، انساب الاشراف ج۲، ص۳۴۴.

[۶۸] ابن اعثم کوفی، کتاب الفتوح ج۲، ص۵۴۴.

8 – ابراز محبت حارث به حضرت علی و پاسخ حضرت

حارث محبت و علاقه ویژه‌ای به علی علیه‌السلام داشته

[۶۹] ابن عبد البر، جامع بیان العلم و فضله و ما ینبغی فی روایته و حمله ج۲، ص۳۸۷.

تا جایی که ابن‌ حِبّان

[۷۰] ابن‌حِبّان، کتاب المجروحین من المحدثین و الضعفاء و المتروکین ج۱، ص۲۲۲.

او را از شیعیان تندرو دانسته است. در منابع شیعی گزارش گفتگوی وی و علی علیه‌السلام در این باره نقل شده است.

[۷۱] محمدبن محمدمفید، کتاب الامالی ص ۳۷.

[۷۲] محمد بن حسن طوسی، الامالی ص۶۲۵ـ۶۲۷.

براساس روایتی، حارث محبت و شیفتگی فراوان خود را به حضرت علی ابراز کرده و حضرت نیز در پاسخ فرموده است: «هر بنده‌ای که مرا دوست داشته باشد در هنگام مرگ مرا به گونه‌ای که دوست دارد، می‌بیند و کسی که مرا دشمن بدارد، در هنگام مرگ مرا به گونه‌ای که دوست ندارد، می‌بیند».

[۷۳] محمدبن عمر کشی، اختیار معرفه الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی ص۸۸ـ۸۹.

[۷۴] ابن شهر آشوب، مناقب آل‌ابی‌طالب ج۳، ص۲۵۸.

[۷۵] سعیدبن هبهالله قطب راوندی، الدعوات ص۲۴۹.

[۷۶] ابن‌ بابویه، کتاب الخصال ج۱، ص۳۳۴۳۳۵.

[۷۷] محمدبن محمدمفید، کتاب الامالی ص۲۷۱.

[۷۸] محمد بن حسن طوسی، الامالی ص۳۴.

[۷۹] محمد بن حسن طوسی، الامالی ص۴۸.

سیداسماعیل‌بن محمد حِمیری این مضمون را به شعر درآورده است.

[۸۰] اسماعیل‌بن محمد حمیری، دیوان ص۳۲۷ـ۳۲۸.

[۸۱] محمدبن محمدمفید، کتاب الامالی ص۷.

[۸۲] محمد بن حسن طوسی، الامالی ص۶۲۷.

این روایت و ابیات «سیدحمیری» در میان شیعیان رواج بسیاری دارد و در موضوع دیدار شیعیان با امیرالمؤمنین و اهل بیت علیهم‌السلام به هنگام احتضار، به آن استشهاد می‌شود.

[۸۳] محمدبن محمدمفید، اوائل المقالات ص۷۳ـ۷۴.

[۸۴] علی‌بن حسین علم‌الهدی، رسائل الشریف المرتضی ج۳، ص۱۳۳ـ۱۳۴.

[۸۵] ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه ج۱، ص۲۹۹.

[۸۶] حسن‌بن سلیمان حلّی، المحتضر ص۲۹-۳۱.

9 – وثاقت حارث

برخی منابع رجالی اهل سنت، حارث را در شمار ثقات آورده‌اند،

[۸۷] معین، تاریخ یحیی‌بن معین، روایه عباس‌بن محمدبن حاتم دوری ج۱، ص۲۶۵.

[۸۸] یحیی‌بن معین، تاریخ عثمان‌بن سعید الدارمی ص۹۰.

[۸۹] احمدبن عبدالله عجلی، معرفهالثقات ج۱، ص۲۷۸.

[۹۰] ابن شاهین، تاریخ أسماء الثقات ص۷۱ـ۷۲.

[۹۱] یحیی‌بن معین، تاریخ عثمان‌بن سعید الدارمی ص۹۱، که دارمی ازتغییر رأی یحیی‌بن معین درباره حارث خبر داده است.

اما برخی وی را ضعیف دانسته و در وثاقتش تردید کرده‌اند.

[۹۲] ابن سعد، ج۶، ص۱۶۸.

[۹۳] بخاری، کتاب الضعفاء الصغیر، ص۳۲.

[۹۴] احمدبن علی نسائی، کتاب الضعفاء و المتروکین ص۷۷.

[۹۵] ابوزُرعه رازی، کتاب الضعفاء ص۶۰۶.

[۹۶] ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج۱، ص۷۸ـ۷۹.

[۹۷] علی‌بن عمر دارقطنی، کتاب الضُعفاء و المتروکین ص۱۵۳.

[۹۸] ابن جوزی، کتاب الضعفاء و المتروکین ج۱، ص۱۸۱ـ۱۸۲.

10 – دیدگاه‌ها در مورد حارث

10.۱ – دیدگاه عامر بن شراحیل

مهم‌ترین عامل جرح حارث، عبارات عامربن شراحیل شعبی، تابعی معاصر حارث، است که با این‌که از حارث روایت کرده، تأکید نموده که وی کذاب است.

[۹۹] بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج۳، قسم۲، ص۴۸۲.

[۱۰۰] محمدبن اسماعیل بخاری، التاریخ الصغیر ج۱، ص۱۸۳-۱۸۴.

[۱۰۱] محمدبن عمرو عقیلی، کتاب الضعفاء الکبیر سفر۱، ص۲۰۸.

[۱۰۲] محمدبن احمد ذهبی، میزان‌الاعتدال فی نقدالرجال ج۱، ص۴۳۵.

چنان‌که گفته شده بخاری و مسلم‌بن حجاج، به دلیل طعن شعبی بر حارث، روایات او را نیاورده‌اند.

[۱۰۳] ابن خلکان، ج۲، ص۳۳۹.

درباره این‌گونه اظهارنظرهای شعبی و در عین حال نقل روایت او از حارث، توجیهاتی آورده‌اند، از جمله این‌که حارث در نقل دروغ نمی‌گفته بلکه «عقاید نادرست» داشته

[۱۰۴] ابن شاهین، تاریخ أسماء الثقات ص۷۲.

[۱۰۵] حمزه بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان ص۲۰۰.

یا این‌که در سخنان روزمره دروغ می‌گفته اما در نقل حدیث راستگو بود

[۱۰۶] محمدبن عبدالله خطیب عمری، الإکمال فی اسماء الرجال ص۱۷۹.

یا این‌که به سهو دروغ می‌گفته است نه به عمد.

[۱۰۷] محمدبن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء ج۴، ص۱۵۳.

گفتنی است که شعبی، عثمانی‌ مذهب و با عقیده به امامت علی علیه‌السلام و حتی موالات آن حضرت مخالف بوده است.

[۱۰۸] محمدبن عمر کشی، اختیار معرفه الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی ص۸۹.

[۱۰۹] محمد بن جریر طبری آملی، المسترشد فی امامه امیرالمؤمنین علی‌بن ابی‌طالب علیه‌السلام ص۹۵.

[۱۱۰] محمدبن محمدمفید، الفصول المختاره ص۲۱۶۲۱۷.

10.۲ – دیدگاه ابن عبد البر

ابن عبد البر

[۱۱۱] ابن عبد البر، جامع بیان العلم و فضله و ما ینبغی فی روایته و حمله ج۲، ص۳۸۷.

تصریح کرده که از حارث دروغی گزارش نشده است، اما وی به سبب محبت شدیدش به حضرت علی و تفضیل او بر دیگران، مورد ملامت بوده و از همین‌رو شعبی او را تکذیب کرده، چرا که شعبی معتقد به تفضیل ابوبکر بوده و او را اولین ایمان‌ آورنده به پیامبر اکرم می‌دانسته است. عبدالعزیزبن محمد حسینی غماری، از علمای معاصر مراکش، دو کتاب الباحث عن علل الطعن فی الحارث (قم ۱۴۲۰) و بیان نَکث الناکِث المُتَعَدی بتضعیف الحارث (قم ۱۴۲۰) را در اثبات وثاقت حارث اعور و رد شبهات وارد شده در این باره نگاشته است.

10.۳ – دیدگاه ذهبی

ذهبی

[۱۱۲] محمدبن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء ج۴، ص۱۵۲.

[۱۱۳] محمدبن احمد ذهبی، میزان‌الاعتدال فی نقدالرجال ج۱، ص۴۳۷.

از حارث با عناوینی چون علامه، فقیه، امام و کثیرالعلم یاد کرده است.

[۱۱۴] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال ج۵، ص۲۵۲.

11 – درجه علمی حارث

حارث را حاذق در علم حساب و نیز فرایض (نحوه محاسبه و تقسیم ترکه میت میان ورثه) دانسته

[۱۱۵] ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق ج۲۴، ص۱۰۰.

[۱۱۶] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال ج۵، ص۲۴۹.

[۱۱۷] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال ج۵، ص۲۵۲.

و حافظه‌اش را ستوده‌اند.

[۱۱۸] ابن شاهین، تاریخ أسماء الثقات ص۷۱ـ۷۲.

یعقوبی

[۱۱۹] یعقوبی، تاریخ ج۲، ص۲۱۴.

او را در زمره اصحاب دانشمند علی علیه‌السلام برشمرده و ابن‌سیرین او را در شمار پنج عالم و فقیه سرشناس کوفه نام‌برده است.

[۱۲۰] محمدبن خلف وکیع، اخبارالقضاه ص۳۸۰.

[۱۲۱] ابن عدی، الکامل فی ضعفاء الرجال ج۲، ص۱۸۶.

[۱۲۲] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال ج۵، ص۲۵۲.

همچنین او را از اصحاب ابن‌ مسعود دانسته‌اند.

[۱۲۳] یحیی‌بن معین، تاریخ یحیی‌بن معین، روایه عباس‌بن محمدبن حاتم دوری ج۱، ص۲۲۰.

[۱۲۴] بخاری، التاریخ الصغیر، ج۱، ص۱۷۶.

[۱۲۵] محمدبن احمد ذهبی، میزان‌الاعتدال فی نقدالرجال ج۱، ص۴۳۷.

12 – سخنان مبهم نقل شده از حارث از یادگیری قرآن

عباراتی مبهم از حارث درباره یادگیری قرآن نقل شده است، مانند این‌که «من قرآن را در سه سال و وحی را در دو سال آموختم» (تعلّمت القرآن فی ثلاث سنین و الوحی فی سنتین؛

[۱۲۶] مسلم‌بن حجاج، الجامع الصحیح، ج۱، ص۱۵.

[۱۲۷] یوسف ‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال ج۵، ص۲۴۷.

). یا در پاسخ به کسی که گفته بود قرآن را در دو سال آموخته است، گفته بود: «قرآن آسان است، وحی دشوارتر است» (القرآن هَینٌ، الوحیُ اَشدُّ؛

[۱۲۸] مسلم‌بن حجاج، الجامع الصحیح، ج۱، ص۱۴ـ۱۵.

).

12.۱ – رفع ابهام از سخنان حارث

این عبارت، به سبب ابهام، در کتابهای غریب‌الحدیث بررسی و از آن تفاسیر مختلفی شده است. برخی مقصود از قرآن را قرائت قرآن و مقصود از وحی را کتابت آن دانسته‌اند،

[۱۲۹] محمودبن عمر زمخشری، الفائق فی غریب الحدیث ج ۳، ص۹۰.

[۱۳۰] ابن‌اثیر، النهایه فی غریب الحدیث و الاثر ذیل «وحی».

[۱۳۱] یحیی‌بن شرف نووی، صحیح مسلم بشرح النووی ج۱، ص۹۹.

، اما شوشتری

[۱۳۲] محمد تقی شوشتری، قاموس‌الرجال ج۳، ص۴۰.

مراد از وحی را تفسیر و شأن نزول آیات قرآن، و سیدمحسن امین

[۱۳۳] سیدمحسن امین ج۴، ص۳۶۷.

وحی را حدیث معنا کرده‌اند.

13 – کتاب و صحیفه حارث

حارث اعور احادیث و خطبه