خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی شامل 63 اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی :

ذات اقدس الهی انسان را خیلی زیبا و کامل آفرید این زیبایی که درباره انسان است به عنوان حُسن خلقت این زیبایی، بخشی از آن به ارزش برمی گردد بخشی از آن هم به دانش، اگر می گویند عدل زیباست معنای زیبایی سمعی و بصری نیست. یک وقت می گویند طاووس زیباست؛ یعنی از نظر مسائل دیدن و حسّی زیباست، یک وقت می گویند عدل، جمیل است و زیباست؛ یعنی زیبایی وجودی دارد از نظر هستی شناسی او لطافتی دارد که در موجودات دیگر نیست. هستی انسان که زیباست و فرمود: او را در احسن تقویم آفرید: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی أَحْسَنِ تَقْویمٍ[۱]و همین أحسن تقویم بودنِ مخلوق، نشانه آن است که خالقش أَحْسَنُ الْخالِقینَ[۲] است معلوم می شود که این سه نظام را که در بحث های قبل داشتیم در انسان به طور کامل هست؛ یعنی نظام فاعلی اش مضبوط است، نظام داخلی اش مضبوط است، نظام غایی اش هم مضبوط است. از نظر نظام فاعلی در تحت ولایت و رهبری «الله» است که بِکلِّ شَیءٍ عَلِیمٌ[۳] است از نظر نظام داخلی آنچه را که باید داشته باشد داراست، از نظر نظام غایی، هدفمند است، یک؛ راهی که او را به هدف برساند در اختیار اوست، دو؛ ابزار پیمودن این راه را داراست، سه؛ رهبران الهی که او را راهنمایی کنند، چهار؛ این می شود احسن تقویم و عصاره این سه نظام را وجود مبارک کلیم الهی در آن استدلال خاصّ خودشان فرمودند: رَبُّنَا الَّذی أَعْطی کلَّ شَیءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدی[۴] از اینکه فرمود: رَبُّنَا معلوم می شود نظام فاعلی به «الله» برمی گردد، أَعْطی کلَّ شَی ءٍ خَلْقَهُ؛ یعنی هر چیزی، هر چه لازم دارد در نهان و نهاد او هست ثُمَّ هَدی؛ یعنی هدفمند است، غایت دارد، مقصدی دارد، مقصودی دارد با آن سه، چهار عنوان راهی دارد، ابزاری دارد، راهنمایی دارد. این سه نظام دقیق جهان بینی در همین یک جمله کوتاه کلیم الهی گنجانده شده رَبُّنَا الَّذی أَعْطی می شود نظام فاعلی؛ کلَّ شَی ءٍ خَلْقَهُ می شود نظام داخلی؛ ثُمَّ هَدی می شود نظام غایی. مبدأ هست، معاد هست، رهبری درون که وحی و نبوّت است هست؛ لذا این موجود می شود أَحْسَنِ تَقْویمٍ، آفریدگارش می شود أَحْسَنُ الْخالِقینَ؛ چنین موجودی در درون او نفس «امّاره بالسوء» نیست. اینکه وجود مبارک یوسف(سلام الله علیه) فرمود: إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَهٌ بِالسُّوءِ؛[۵]یعنی ما در درون، نفس امّاره نداریم این ما هستیم که «امّاره بالسّوء» می سازیم. در درون یک جهاد داخلی هست بین وهم و خیال در بخش اندیشه با عقل نظر نزاع است، در بخش انگیزه بین شهوت و غضب با عقل عملی که «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اکتُسِبَ بِهِ الْجِنَان»[۶]جدال است، در این جدال اگر ـ خدای ناکرده ـ وَهْم پیروز شد یا شهوت و غضب پیروز شد، همان بیان نورانی حضرت امیر (سلام الله علیه) است که فرمود: «کمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِیرٍ تَحْتَ هَوَی أَمِیرٍ»[۷] از آن به بعد ما «امّاره بالسوء» پیدا می کنیم و اگر در این جریان، انسان پیروز شد، مثل خود حضرت امیر که فرمود: «إِنَّمَا هِی نَفْسِی أَرُوضُهَا بِالتَّقْوَی»؛[۸]من او را به تقوا ریاضت می دهم، تمرین می دهم همین نفس می شود «امّاره بالحُسن»؛ این طور نیست که هر کسی دارای «امّاره بالسوء» باشد، هر کسی دارای نفس مسوّله باشد، این ما هستیم که نفس مسوّله می سازیم، این ما هستیم که «امّاره بالسوء» می سازیم می توانیم «امّاره بالحُسن» بسازیم. آن نیرویی که می تواند رهبری بد را به عهده بگیرد ما آن را رهبری خوب عطا کنیم، او ما را به نیکی دعوت بکند. می بینید بعضی ها مشتاق نماز اوّل وقت اند از کار خیر لذت می برند، از گناه منزجرند، بوی بد گناه آزارشان می دهد. این بیان نورانی پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التحیه والثناء) را تا اندازه ای ادراک می کنند فرمود: «تَعَطَّرُوا بِالاسْتِغْفَارِ لَا تَفْضَحَنَّکمْ رَوَائِحُ الذُّنُوب»؛[۹]فرمود: خود را با استغفار معطّر کنید، بوی بد گناه آبروی شما را می برد، این «تَعَطَّرُوا بِالاسْتِغْفَارِ»؛ یعنی چنین نیست که عطر فقط عطر مادی باشد، عطر حسّی باشد عطر معنوی هم هست، گناه معنوی هم هست این جلوی آن گناه را می گیرد: «تَعَطَّرُوا بِالاسْتِغْفَارِ لَا تَفْضَحَنَّکمْ رَوَائِحُ الذُّنُوب». در بخش قرائت قرآن، خواندن قرآن که بارزترین مصداق قرائت قرآن همین نماز است که «لَا صَلَاهَ إِلَّا بِفَاتِحَهِ الْکتَاب»،[۱۰] فرمود: «طَهِّرُوا أَفْوَاهَکمْ»؛ دهن خود را پاک کنید نه دندان را مسواک کنید. مسواک کردن دندان یک سنّت اسلامی است ثواب خاصّ خود را دارد، آثار بهداشتی هم دارد؛ اما در این حدیث نورانی فرمود دهن را پاک کنید نه دندان را، آن «طَهِّرُوا أَسْنَانَکُمْ» جداست؛ یعنی دندان ها را تمییز کنید؛ اما این جا فرمود: «طَهِّرُوا أَفْوَاهَکمْ» فوه؛ یعنی دهن؛ یعنی زبان را، لثه را، دندان را، فضای کام را، حلق را، نه غذای شبهه ناک وارد شود، نه حرف شبهه ناک از این فضا بیرون بیاید، این دهن را تطهیر کنید: «فَإِنَّهَا طُرُقُ الْقُرْآن»[۱۱]قرآن باید از این جا عبور کند، اگر بخواهد اثربخش باشد باید از یک مسیر طیب و طاهر بگذرد چون راه عبور قرآن است نه غذای مشتبه وارد شود، نه حرف شبهه ناک صادر شود: «طَهِّرُوا أَفْوَاهَکمْ فَإِنَّهَا طُرُقُ الْقُرْآن».

بنابراین ما «امّاره بالسوء» نداریم این ما هستیم که می توانیم «اماره بالحُسن» تربیت کنیم هم «اماره بالسوء» تربیت کنیم. اینکه وجود مبارک پیغمبر (ص هنگام نماز ظهر که می شد می فرمود: «أَرِحْنَا یا بِلَال »؛ اذان بگو خستگی ما رفع شود با گفتار با خدا، کلمات الهی همه خستگی های دنیا رفع می شود.[۱۲] خدای سبحان سیب را سالم آفریده؛ ولی اگر این حرف باغبان را گوش ندهد به موقع آب نگیرد، به موقع سم پاشی نشود، به موقع کود نگیرد و فنّ شریف کشاورزی را گوش ندهد، کرم در درون اوست، اساس دشمنِ ما درون ماست. دشمنِ بیگانه مثل ریزگردهایی است که گاهی آسیب می رساند؛ ولی مشکل اساسی این سیب کرمو همان کرمی است که در درون اوست، نباید گفت یک ریزگردی هست، آن ریزگرد ده درصد آسیب می رساند؛ اما نود درصد صدمه برای همین کرم درونی است، این دشمن درونی او را می پوساند از پا در می آورد، حضرت فرمود: «أَعْدَی عَدُوِّک نَفْسَک الَّتِی بَینَ جَنْبَیک»؛[۱۳] آن وقت این دشمن بیرونی را تقویت می کند، با دشمن بیرونی هماهنگ می شود و مانند آن؛ بنابراین در ساختار ما جز حُسن و زیبایی چیزی نیست، یک و اگر نقصی پیدا می شود در اثر بدرفتاری و محافظت نکردن ماست، دو؛ در جهاد اکبر اگر ما شکست خوردیم در جهاد اصغر هم شکست خواهیم خورد، سه.

وجود مبارک صدیقه کبرا که آن خطبه را خواندند این خطبه ابدی و «الی یوم القیامه» ماندنی شد و اسراری در این خطبه نورانی هست که او را ابدی کرده. مهم ترین عنصرش این است که خود صدیقه کبرا (سلام الله علیها) مانند سیزده معصوم دیگر، عِدل قرآن کریم است جزء ثقلین است و اگر عِدل قرآن کریم است «لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ»[۱۴]این ابدی خواهد بود و این خطبه ماندنی است. دوم اینکه همه مطالب این خطبه نورانی بلاواسطه یا مع الواسطه پشتوانه قرآنی دارد از آیات قرآنی استفاده شده است. طبق این دو عنصر محوری که عناصر دیگر را هم زیرمجموعه خود دارند این فایل پاورپوینت کامل خطبه نورانی «فدک» خطبه ابدی خواهد بود «الی یوم القیامه» می ماند. این غدیر را زنده کرد، سقیفه را باطل دانست، فدک را غصب دانست، استرداد فدک را لازم دانست، ردّ فدک را لازم دانست و ده ها برکات دیگر. وقتی صدیقه کبرا (سلام الله علیها) شروع به خطبه می کند، ما در بحث های تفسیری خطبه حضرت را تا حدودی آن جا معنا کردیم. خطبه حضرت در یک سطح دیگر است، خطابه حضرت یک سطح دیگر است. معمولاً خطبه های نورانی امیرالمؤمنین این طور است خطبه های ائمه (علیهم السلام) این طور است، این ها در خطبه با خدای خود سخن می گویند، آن مسئله توحید را، وحی و نبوت را، شهادت به توحید را، شهادت به رسالت را در خطبه ذکر می کنند که آن خیلی عمیق است، آن خطابه که با مردم حرف می زنند یک سطح متوسطی دارد، غالب خطبه های نورانی حضرت امیر، آن بخشی که با خدا سخن می گوید، آن جزء درس خاص نظیر مکاسب و کفایه نیست حواستان جمع باشد، این گوی و این میدان! شما مکاسب خوان را بیاورید انسان یکی، دو بار خطبه ها را برای او درس می دهد؛ اما ممکن نیست بدون سی، چهل سال زحمت بفهمد این خطبه یعنی چه؟ بنابراین حساب خطبه مثل مکاسب و کفایه نیست آن خطابه ها که به مردم خطاب می کند دستور اخلاقی می دهد موعظه و نصیحت می کند یک چیز دیگر است. الآن سال های متمادی است که شُرّاح نهج البلاغه آمدند این جمله را شرح کنند که «کمَالُ الإخْلاصِ لَهُ نَفْی الصّفَاتِ عَنْه» این «نَفْی الصّفَاتِ»؛ یعنی چه؟ صفت را از خدا سلب کنیم؛ یعنی چه؟ شبهه قدمای ثمانیه برای اشاعره از این جا برخاست، شبهه نفی صفات و قائل به نیابت معتزله از این جا برخاست، شبهه ای در کار نیست اتحاد صفت و ذات و وصف، طبق مرام شیعه از این جا برخاست فرمود: «کمَالُ الإخْلاصِ لَهُ نَفْی الصّفَاتِ عَنْه»؛ آن وقت دو برهان اقامه می کند «لِشَهَادَهِ کلِّ صِفَهٍ أَنَّهَا غَیرُ الْمَوْصُوفِ وَ شَهَادَهِ کلِّ مَوْصُوفٍ أَنَّهُ غَیرُ الصِّفَهِ»[۱۵]آدم می بیند خیلی از حکما و متکلّمین در آن مانده، چه رسد به طلبه کفایه و مکاسب خوان این ها وقتی با خدا سخن می گویند آن علمشان می جوشد که بحر موّاج اند، آن خطبه که تمام شد وقتی وارد خطابه شدند با مردم که با افراد عادی حرف می زنند آن تا حدودی قابل فهم است روان است. وجود مبارک صدیقه کبرا هم همین است، یک خطبه چند سطری دارد این معادل قوی ترین خطبه های نهج البلا